Op een vergadering van Moeder Kortrijkse aan de Zoete Waters in mei 1947,
nam student geneeskunde Leon Bouckaert het woord en kondigde de geboorte aan van een nieuwe dochter van de Kortrijkse Club.
De kleuren van de moeder werd omgewisseld en zo kreeg de dochter haar wit-rood-witte kleuren.
Het rood bleef evenwel behouden als hoofdkleur. Moeder Waregemse was in het leven geroepen.
Het zou een club worden voor studenten uit Waregem en omstreken. Aanvankelijk prijkte op het preseslint het stralenschild van het graafschap Vlaanderen.
Pas in de jaren zestig werd het huidige clubschild ontworpen: dit draagt aan de linkerzijde het oude wapenschild van Waregem en de rechterzijde is ingevuld met de clubkleuren en de zirkel.
De gezonde rivaliteit die er heerste tussen de dochter en de Kortrijkse moeder zal als een rode draad door de geschiedenis van de Waregemse Club lopen.
De club groeide snel uit tot één van de beroemdste en beruchtste clubs van Leuven. De eerste decennia verliepen voorspoedig en halverwege de jaren zestig werden er meer dan 100 leden geteld.
Succesvolle TD's en galabals werden georganiseerd, onder andere in de Cortina in Wevelgem zodat de clubkas vet gespijsd was.
Het clubcafé was lange tijd de Chianti/Al Copete waar menig Waregems commilito zijn eerste spaghetti proefde.
De club rolde tot in Scherpenheuvel en vaak werd er tot grote onstentenis van de conducteur een wagon geconfisqueerd van de trein richting Leuven door Ons Moeder.
Toch onderging ook Moeder Waregemse tijdens de jaren zeventig de gevolgen van het tanende clubleven.
Dankzij enkele zeer illustere commilitones en ondanks het slinkende ledenaantal beleefde de club toch nog gloriejaren.
In de zomer van 1984 echter stierf Moeder Waregemse een stille dood en er werd geen preses meer verkozen.
Een nieuwe lading Waregemse studenten zag dit met lede ogen gebeuren en besloot een jaar later de club nie
uw leven in te blazen. Een dertigtal nieuwe leden werden door enkele oud-leden gedoopt en ontgroend en Koen Chanterie werd prompt tot preses verkozen.
De club groeide en bloeide opnieuw onder impuls van het verse bloed. Het galabal dat elk jaar rond kerstmis georganiseerd werd groeide uit tot één van de grootste in de streek.
En met de grote winsten die gehaald werden ging de club op reis. New York, Praag en Barcelona zijn enkele van de steden die vereerd werden met het bezoek van de Waregemse knapen.
Naast het galabal volgden ook andere succesvolle feesten zoals de Academy Night, de Carnavalsfuif en meer recent de Crazy Horse en de Deutscher Abend.
Een jaarlijks terugkerende activiteit werd ook de Flanders Rolling waarop de club op één avond al de grote studentensteden ging teisteren.
Het clubcafé werd eind de jaren tachtig de Peroket en het werd goedbevonden! Nu huist de club er al meer dan vijftien jaar en sinds de overname door Koen Chanterie werd de Pero hét Waregemse bastion in hartje Leuven.
Met de inzet van het nieuwe millennium werd de corona echter gevuld door slechts een handjevol commilitonen, maar dat deerde de club niet. Moeder Waregemse is een taaie.
De zoektocht naar schachten bleek succesvol en alzo slaagde de club erin het ledenaantal terug op te vijzelen. In het jaar 2007 was de voltallige schachtentafel voor het eerst sinds lange tijd afkomstig uit het Heilig-Hart College Waregem.
Onder deze schachten ook Bob D’hoedt v. Zweet-ie?, die er in 2007 slaagde zich tot de Prins Carnaval van het Seniorenkonvent Leuven te kronen. Het 12de Lustrum kon dan ook feestelijk worden ingezet.
Twee jaar later schoot zijn collega, Wouter De Stoop v. Dief de hoofdvogel af door zich te kronen tot de allereerste Senior Seniorum ontsproten uit de schoot van Moeder Waregemse.
Datzelfde jaar werd de Prins Carnaval van het Seniorenkonvent opnieuw een Waregemse zoon. Net als zijn peter, Zweet-ie?, wist Michiel Vandewalle v. Tootsie deze titel in de wacht te slepen.
Niet enkel in Leuven liet Moeder Waregemse van zich horen. In de zomer van 2010 slaagden de club erin om meermaals de pers te halen met de 'de 100 uur op de Gaverbeek'.
Voor het goede doel Somival, Sport en Ontspanning voor MInderValiden, ging Senior Skoere samen met Speete en Verstn de uitdaging aan en vertoefden zij ruim 4 dagen en 4 nachten op de stadionvijversn van Waregem.
Een zelfgemaakt vlot en een sterk team aan wal zorgden ervoor dat ze in hun opzet slaagden. De activiteiten aan wal en hun bar zorgden ervoor dat de leden van Somival niet alleen 4 onvergetelijke dagen beleefden,
maar er ook nog een mooi bedrag aan steun aan overhielden. Moeder Waregemse was meer dan ooit thuis in Waregem.
Enkele dagen later, terug in Leuven, moest Moeder Waregemse na meer dan 20 jaar, haar bruine kroeg in de Tiensestraat de rug toe keren en dit met veel spijt in het hart! De Peroket was niet meer.
De Waregemse zonen werden met bezoeken aan Praag, Budapest, Vilnius en Sofia in de 21ste eeuw steeds meer gecharmeerd door de Oost-Europese cultuur,
al kunnen de prijzen van bepaalde dorstlessende middelen voor een deel de keuze voor deze bestemmingen verklaren.
In het academiejaar 2012-2013 vierde Ons Moeder haar 65-jarige bestaan met een kleine, maar sterke groep van 9 leden, regelmatig aangevuld met oudleden die nog even herinneringen aan hun studententijd willen ophalen.
Voor de tweede keer in minder dan vijf jaar zwaait een Waregemse zoon de scepter in Leuven, want in 2013 werd Michiel Vandewalle v. Tootsie verkozen als nieuwe Senior Seniorum 2013-2014.
Met Tootsie als Senior Seniorum en met de club onder het beleid van Bocelli groeide de club in ledenaantal. Met generaties van 7 en 8 schachten werd de toekomst van Ons Moeder dan ook voor de nabije toekomst verzegeld.
Vanaf 2015 was de tijd van De Kemel jammer genoeg voorbij. Na een korte periode in Den Delper vond de club een nieuw thuis in café de Lapaz. Clubreizen naar onder andere Bratislava, Zadar, Utrecht en Keulen blijven
ervoor zorgen dat de Waregemse ook op internationaal vlak blijft leven.
In het academiejaar 2022-2023, met Oapke als Senior, mocht Moeder Waregemse haar 75e kaarsje uitblazen en dus was het tijd voor alweer een heuse Lustrumdag. Na een zeer hydraterende receptie in Waregem trokken
de Waregemse zonen er op uit om met z’n alles de Vlaamse cultuur in zijn puurste vorm te beleven. Met een goed gevulde bus gingen oud-leden en leden verbroederen bij de Omloop het Nieuwsblad en vervolgens de beste
bruine kroegen van de Vlaamse ardennen verkennen.
Tot op heden is Moeder Waregemse springlevend en blijft ze een immer drijvende kracht binnen de West-Vlaamse Gilde en het SeniorenKonvent.
